De ironie van doodgaan. Ergens denk je, dit zal het wel zijn. Veel meer ellende kan er toch niet komen? Een keer is het toch wel goed? Maar nee. De horror… tandpijn. Ik heb last van een gaatje. Echt? Moet ik, met alles wat er al speelt, ook nog even naar de tandarts? Nog een keer in die verschrikkelijke stoel kruipen? Gelukkig, Kristel is het er mee eens. Dat gaan we niet meer doen. We wachten het af en hopen dat het nog wegtrekt. Zo niet is er altijd nog de optie spoedtandarts. Voor even zijn de goden met mij en trekt de pijn weg. Fijn. Ellende bespaart ;).